Onze wereldsport kent op dit moment hele moeilijke tijden, want de groenen hebben de macht over godschepping overgenomen. Maar met een beetje geluk, zal die ze binnen nu en een lustrum weer op hun plek zetten. Namelijk, aan de onderkant van zijn ecologisch plan voor de wereld.
Kijk, natuurlijk is het best begrijpelijk dat ze ons niet willen helpen, want ze kennen meestal niks anders dan boekenwijsheden. Ik bedoel, geef een lid van de partij van de dieren een topduif in zijn handen en hij weet er geen raad mee. Of, laat ze een rondje door de Oostvaardersplassen lopen en ze kunnen met eigen ogen zien dat hun experiment totaal is mislukt. Kortom, onze lieve heer is niet gediend van dit soort groene schriftgeleerden, die zijn levenswerk proberen naar de Filistijnen te helpen.
Afijn, ik zie het nog wel is gebeuren dat ze op een goed moment met de staart tussen de benen de ecologische arena verlaten.
Maar nu onze gevleugelde wereldsport. Ik maak me inmiddels aardig zorgen over de voortgang van ons NPO bestuur, want ze laten niks horen over de huidige stand van succeszaken. Immers, ik meen me toch te herinneren dat we ergens eind 2021 een stijging van het aantal leden tegemoet gaan zien. Maar is het dan niet tijd om een ledenwervingplan te introduceren m.a.w. hoe gaan ze dat nu feitelijk een keer aanpakken. Want ik neem gemakshalve aan dat de goedwillende nieuwe platvorm commissie melkers hiervoor niet aansprakelijk gesteld hoeve worden over een paar jaar. Zou het niet een idee zijn om naast de huidige structuurveranderingen. Bijvoorbeeld, ook werk te maken van een nieuw promotiehokken beleid, want waar zijn de overzichtresultaten gebleven van wat ooit met zoveel optimisme is gepresenteerd.
Kortom, de duivensport zal naar mijn mening best overleven, alleen de vraag is hoe en wat tot eind 2021.
De duivensport gaat in aantal liefhebbers achteruit. Jongeren hebben andere sporten, veel jongeren, veel jonge gezinnen trekken er in het weekend graag op uit, en dat staat haaks op de duivensport. Want dan ben je elk weekend ‘de klos’. Duifjes opwachten en hopen op een of meerdere duiven die ‘vroeg zitten’.
Wat mij (81 jaar) opvalt is dat nieuwe jonge liefhebbers door de leden van de betreffende postduivenvereniging van harte welkom worden geheten. Sommigen bieden aan om beginners te helpen, maar o wee als de beginner wat sneller begint te vliegen. In de prijslijst steeds meer duiven heeft staan. Dan stopt de hulp vaak subiet. Nieuwe liefhebbers? Ja graag! Nieuwe toppers en goeie concurrenten?
Zelf kreeg ik een paar jaar geleden één heel goed jong, naar later bleek, van een collega liefhebber van onze vereniging. Hij was trots dat hij zo’n goede duif om niet had gegeven. Toen een jaar later deze duif als ’top duif’ begon uit te blinken, zei hij: “Ik had deze duif zelf moeten houden, want nu vlieg ik tegen mijn eigen duif!”
Er zou in NPO-verband een soortement ‘hulp lijn’ (online of thuisbezoek) moeten komen/zijn die beginners, maar ook liefhebbers die ze ‘er niet goed bij krijgen’ adviseren met concrete oplossingen. Op dit moment wordt er door ‘verliezers, slechte spelers’ te snel naar bijzondere medicijnen of vitaminen e.d. gegrepen. Gespecialiseerde duivengezondheidscentra varen er wel bij, het kost de liefhebber relatief veel geld en het levert meestal niet zo veel op qua prijspercentage. (Ik weet waar ik het over heb, het overkomt mij ook regelmatig als ze ‘niet willen komen’. ‘
Dus concrete hulp tegen niet te hoge kosten, lijkt mij een goede aanpak om nieuwe, jonge, maar ook oudere en ervaren liefhebbers ‘bij de club te trekken of bij de club te houden’.