Tja, ik begeef me denkelijk op glad ijs. De echte tilduiven liefhebbers zeggen donkerhokken voor de doffers en lichthokken voor de duivinnen. Zo gaat het al jaren en elke generatie nieuwe liefhebbers zal doffers in donkerhokken houden en duivinnen in lichthokken.
Redenen om doffers in donkerhokken te huisvesten
Laten we eens een rijtje maken met redenen waarom doffers in een donkerhok gehuisvest moeten worden.
- vliegen beter
- rui begint later dus je kunt er langer mee doorvliegen
- sparen hun energie
- krijgen meer passie en drive om achter de duivinnen aan te gaan
Maar is dat wel zo want kijk naar diefkropper liefhebbers in Miami / Cuba of Argentinië. Hier worden diefkroppers misschien wel vaker in lichthokken gehouden als in donkerhokken. Als we nu een rijtje maken met mogelijke voordelen van doffers in een lichthok.
- frisse lucht
- zonlicht, nodig om vitamine D aan te maken
- meer lichturen dus de biologische klok om een duivin te zoeken wordt versterkt.
- ruitijd verloopt geleidelijker, beter voor een goede weerstand tegen ziektes in deze periode
Wat is nu de werkelijke reden waarom de Hagenezen hun tilkroppers in donkerhokken huisvesten
Ik wil niet zeggen dat de onderstaande redenen de werkelijke redenen zijn waarom de doffers in donkerhokken worden gehuisvest. Maar ik denk toch dat ik er niet ver naast zit.
- vanwege de ren en aangrenzende hokken. Als dit lichthokken waren zouden de vreemde duiven die gevangen moeten worden afgeschrikt kunnen worden door alle zichtbare doffers.
- onze weersomstandigheden, zouden het lichthokken zijn waren de hokken constant nat door de regen
- temperatuur, doffers kunnen minder goed tegen de kou als duivinnen
- het leidt de doffer die aan het werk is af van zijn taak
Wat zijn jou gedachtes hierover en waarom kies je voor het één of het ander, ik zie graag een reactie terug.
Toen ik als kleine jongen voor het eerst een donkerhok zag was ik zo onder de indruk.Wat mooi dat je aan een touwtje met een loodje kon trekken en dan ging er een schuifje omhoog met als gevolg dat er een imposante doffer te voor schijn kwam.Dat wilde ik ook hebben als kind en vroeg mijn vader of ik donkerhokken mocht hebben.Zijn antwoord was geen sprake van en of ik wel wist wat het voor een duif inhield om de gehele dag in het donker te moeten zitten.Mijn antwoord was dat het zo hoorde ik had het toch zo gezien.Ik mocht het niet.Jaren later kon ik mijn vader goed begrijpen waarom hij zo dacht.Zelf heb ik nog steeds donkerhokken maar heeft elk hok een tralieschuifje zodat de dieren kunnen kijken.Zelf vind ik een donkerhok een verschrikking zeker bij liefhebbers die veel duiven hebben.De dieren komen niet iedere dag buiten en zitten dagen in het donker.Nee ik ben geen voorstander van het donkerhok het is een kwelling voor het dier.
Ik ben het helemaal met uw stelling eens .
Wij als mensen die sport bedrijven met dieren moeten ons realiseren dat wij de verantwoording hebben en dat wij het welzijn van de dieren in acht moeten nemen.
Vaak worden regels overtreden om ons doel te bereiken.
Ook ik heb mij in het verleden toen ik prof was niet altijd het welzijn van mijn dieren in acht genomen.
Mijn fanatisme om te winnen nam vaak de overhand boven het welzijn van de dieren.
Maar na een lange periode van veel succes werd ik op een ochtend wakker en zei ik tegen mijzelf ik stop er mee ik was kotsmisselijk van mij zelf.
Op die dag heb ik nog een paar grote beslissingen genomen.
Ik ben gaan scheiden en heb al mijn bezittingen over gedragen aan mijn ex inclusief de boerderij .De duiven die ik had heb ik uit gedeeld aan div liefhebbers omdat mijn ex er geen prijs op stelde.(Heb de duiven er altijd bij gehad als hobby) Ik was 57 jaar en na een paar omzwervingen ben ik als dakloze in Amsterdam beland .Daar heb ik de keerzijde van een lux leven beleefd .Was inmiddels alcohollist geworden en sliep buiten op een bankje in het park.
Maar alle geluk van de wereld ontmoete ik een vrouw in Amsterdam en door haar ben ik weer op het rechte pad gekomen.Na vele gesprekken besloot zij mij onderdak te bieden in haar Huur woning in Amsterdam.Na een tijdje in Amsterdam te hebben gewoond besloten wij om te gaan verhuizen
Wij wonen nu 6 jaar in Abbekerk en zijn heel gelukkig.
Toen we hier ons intrek namen heb ik gelijk weer duiven genomen en mijn vrouw en ik genieten iedere dag van deze geweldige dieren
Maar nu komt het.
HEEL BELANGRIJK
Wij werden lid van de S.I.S en daar organiseren ze div activiteiten onder andere Het Allroundkampioenschap voor Spaanse duiven rassen.
Dus ook wij besloten om hier aan mee te gaan doen.
Toen wij voor de tweede maal kampioen werden werd ik de volgende dag wakker met het zelfde gevoel dat ik 9 jaar geleden had ik kon het mijn vrouw niet uit leggen maar heb diezelfde dag bedankt voor alle clubjes waar we lid van waren en ik heb mij voorgenomen om NOOIT meer wedstrijd sport met dieren te doen . Ik geniet nu optimaal van mijn dieren zonder het gevoel te hebben dat ik hun welzijn schaad .
Nu zult u zich misschien af vragen, is die man gestoord nou dat antwoord laat ik aan u.
Ook wij hebben onze duiven een korte tijd in donkere hokken gehad.Na een tijdje zijn we over gegaan op alle duiven in licht hokken te houden. Wel gebruiken wij de donkere hokken om onze doffers te trainen. .Als wij een doffer laten vliegen en wij hem geen duivin geven vliegen de meeste doffers als ze uit gevlogen zijn terug in hun eigen licht hok.
Als wij een doffer die vliegt een duivin geven gaan ze altijd toch naar een donker hok.Maar ik denk dat bijvoorbeeld mensen uit het Haagse til duiven gebeuren heel anders handelen en denken dan ik. Hun doelstelling is om zo veel mogelijk duiven te vangen.
Daar is ook hun accommodatie op ingericht.
Het vangen van een ander zijn duiven is voor ons niet interessant en als er dan af en toe een vreemde achter een van onze duiven mee komt doe ik mijn uiterste best om te voorkomen dat hij de til in vliegt.
Mijn excuses voor dit lange levens verhaal maar moest het even kwijt en hopelijk kan ik voorkomen dat andere mensen in mijn voedsporen treden
Met vriendelijke groet
Johannes Dagevos van Rij
Mooi verhaal, alle respect, ik denk zelf ook dat donker hokken , niet kunnen, en ook eenzame opsluiting, kan niet.
Duiven moeten in een groep kunnen leven
Jaap
Excuses van uw kant lijken mij totaal overbodig meneer Dagevos van Rij.U geeft weer wat u voelt en heeft ervaren.Feitelijk vind ik het verbazingwekkend hoe open u schrijft over deel van uw leven.De meeste mensen zijn een gesloten boek.Het is mooi dat u na een periode van leed en een probleem het leven heeft hervonden,mede door het ontmoeten van een lieve vrouw.Hou het vast en geniet samen in Abbekerk,kwam vroeger weleens in dit mooie dorp.
Terugkomend op de duiven en de donkerhokken dat wat ik eerder schreef;mijn vader was er zeer tegen gekant ook tegen het feit van het op sluiten van dieren.Dat had zijn reden,als jonge jongen heeft hij met zijn vader bijna vier jaar in het kamp gezeten in nederlands indie.Toen ik nog klein was en duiven mocht houden/Valenciana’s liet mijn vader ze altijd tegelijkertijd uit tot groot ongenoegen van mijn kant.Dat mocht niet want ze moesten apart vliegen voor het vangen.Hij had daar lak aan,het was voor de beestjes zo veel fijner zo met elkaar,ja toch jong.Tegenwoordig en ben nu 62 jaar doe ik vaak hetzelfde want vangen vind ik onbelangrijk.Trouwens er valt hier praktisch niets te vangen.Het plezier beleef ik aan de manier van vliegen en hun schitterend uiterlijk.Het goed kunnen vliegen met het behoud van karakter kenmerken acht ik wel belangrijk.Ben geen lid van clubs,wel eens geweest maar is niets voor mij.Alhoewel ik mij kan voorstellen dat veel liefhebbers het leuk en belangrijk vinden.
Zolang wij ons fijn voelen bij het verzorgen en houden van onze dieren is het een prachtige hobby.
Heb het goed en fijn.
Vriendelijke groeten,
Eric.M Dol
ik ben blij met uw reactie .
ik voel mij nu niet meer onbegrepen
dank u nogmaals voor uw reactie
met vriendelijke groet
Johannes dagevos van Rij roep naam Joop .
Graag spreek ik jou dan aan met Joop.
Beste Joop,
Het is voor mij fijn te lezen en totaal geen dank.
Wij zullen elkaar zeker weer treffen op deze site.
Groeten Eric
Vanaf 1946 heb ik al tilduiven. Geen verstand van tilduiven, maar een beetje ervaring en kijk op tilduiven.
Mijn reactie op de donkerhokken is als volgt: Lichthokken met de duivinnen staan binnen en in de ren buiten de kiosk donkerhokken met de doffers. Waarom: Als het slecht weer is, regen of sneeuw blijven de lichthokken droog, daar ze binnen staan. Donkerhokken blijven ook droog doordat deze met b.v. zink of rubberoid zijn bedekt en aan de voorkant (renkant) met hout incl. de schuifjes. Dan blijven de donkerhokken ook lekker droog en de hokken worden geventileerd met roostertjes. Plaatst men de voorzetstukken er niet in, dan gaat bijvoorbeeld een springer niet heen en weer in de ren vliegen, maar blijft de springer voor de hokjes van een andere doffer lopen. Als er een vreemde duivin op de ren zit, gaat de springer zijn hokje in en uit en maakt de duivin nieuwsgierig en sexy, waardoor de kans groot is, dat de duivin via de “spaarpot”naar binnen springt.
Net als iemand opmerkt: het uitkomen van een mooie doffer uit een donkerhok is kikken en dat vindt de liefhebber ook leuk. Er zijn dus allemaal redenen om op het dak donkerhokken te gebruiken. In de tuinen en op de balkons, waarbij de duiven overdekt zitten, is wat mij betreft geen donkerhok voor doffers nodig. Het komt er volgens mij op neer: De een vindt een donkerhok het einde en de ander niet. Het zij zo. Maar het houden van tilduiven blijft het einde, zo ook voor de meer dan 350 leden van tilduivenvereniging Ons Belang!
Guus Nieuwmans (voorzitter Ons Belang)
http://www.tilduivenbondonsbelang.nl en veel complimenten voor deze geweldige site!
Leuk dat u reageert op een artikel, 70 jaar ervaring daar ben ik nog niks bij.
Hallo er worden interresante verhalen vertelt ik ben ook een persoon die heel veel heeft mee moeten maken ik ben uiteindelijk in een pleeggezin terecht gekomen. Mijn duiven zijn als kinderen ze hebben me overal door heen getrokken en dat allemaal terwijl ik nog maar 20 ben. Ik kan niet wachten tot ik een echte eigen plekje heb waar ik mijn hobby kan doorzetten mvg jeffrey
Goedenavond,
Pas begonnen met prachtige kroppersm
Maar nu ik dit gelezen heb, gaan de donkerhokken eruit. Zaten bij de hokken die ik gekocht had.
Mooie verhalen, hoop dat iedereen ervan geniet.
Succes met de diefkroppers sport, dat je maar veel duiven mag vangen het komende jaar 😉
Beste duiven-liefhebbers en duiven-melkers,
Wellicht mosterd na de maaltijd, dit is mijn eerste reactie op welk artikel ooit, edoch mijn handelswijze:
Vanaf mijn achtste levensjaar heb ik duiven; nu 53 jaar en ook ik heb in de loop van jaren zowel een standaard duiventil in de spinazie, soms een volière, en sinds 23 jaar een duiventil op het dak. Sinds jaar en dag gebruik ik zowel voor mijn doffers als duivinnen hokken van 80x50x50 cm; kwestie van niet zoveel duiven houden.
Voor wat betreft mijn doffers: het voorfront van hun hokken is opgesplitst in twee gelijke delen; waar het zit- plankje is geplaatst bestaat uit een afgeschermd deurtje en geeft rust (Mijn ervaring is dat duiven automatisch op een plankje gaan zitten). Het tweede deel van het voorfront bestaat uit een deurtje met spijltjes.
In de ren: niets meer dan een inschiet hok… in de voorzijde van de kiosk; lig ik ik ook nooit in de regen schoon te maken. Een voordeel voor mijzelf.
Voor wat betreft het aantal te houden duiven… en het vangen van duiven, mijn persoonlijke ervaring en niets meer dan dat:
Behoudens eens in de drie, soms in de vier jaar, een viertal jonge dieren, bezit ik zelden meer dan 4 koppels en twee vrijgezellen doffers.
Behoudens extreem weersomstandigheden en te drukke werkzaamheden komen mijn duiven dan ook elke dag buiten, liefst de doffers in de weekenden meerdere momenten op een dag. Dit bevorderd de ‘vang’ resultaten!
Overigens heb ik mijn zolder zodanig ingericht dat bij extreem weer of drukke werkzaamheden de duiven ook binnen kunnen springen.
Het spel wordt eerlijk maar hard gespeeld. Het aantal gevangen duiven per jaar lijkt in vergelijking met andere liefhebbers dan ook niet minder te zijn. Kortom, zelf heb ik nooit enig nadeel ondervonden van mijn doffers in lichthokken te houden.
Wellicht vermeldenswaardig en ook hier mijn persoonlijke ervaring en niets meer dan dat: Ik laat mijn duiven samen met mij oud worden; een ervaren doffer en duivin is goud waard! En is ook de reden dat ik geen noodzaak zie in elk jaar jonge dieren telen. De duivenwinkel zit namelijk al vol met hoop en teleurstelling.
Wellicht ter overweging ook uw doffers in lichthokken te houden. Kent u hem nog. Toon Huurmans en zijn witte doffer!!! In een lichthok, tussen de drukte van te verkopen duiven (In lichthokken) en vliegend uit een raam. En maar vangen die ouwe Toon.
Veel plezier met uw duiven.
Met vriendelijke groet,
Cor Toet uit Wateringen.
Leuk om te lezen Cor