Vele Spaanse liefhebbers zullen zeggen dat de Gorguero een Spaanse kropper is uit de 15de – 16de eeuw en al jaren niet meer bestaat. En eigenlijk is uitgestorven sinds de jaren vijftig of al eerder. Andere claimen weer deze oude Gorguero nog steeds te hebben. Ik laat het maar in het midden, oordeel zelf maar.
Herontdekking van de Gorguero
De man die de Gorguero weer leven in blies was José Antonin een dierenarts maar bovenal duivenliefhebber. Zijn goede vriend Raphael Buch Brage had een schilderij, nog door zijn vader geschilderd in de jaren vijftig van een Gorguero. Hier was hij zo van onder de indruk dat hij deze kropper weer wilde laten herrijzen.
De nieuwe Gorguero
De Gorguero is herrezen in de jaren negentig toen José Antonin het
voor elkaar kreeg een stam te laten zien met een redelijk gelijk fenotype. Inmiddels ontstond er ook een Gorguero club, opgericht door een andere vriend van José. met de naam Pino Pena. Met behulp van intensieve lijnenteelt werd de Gorguero weer in ere hersteld.
Een echte gentleman maar…
Een Gorguero is natuurlijk een imposante duif met een lief karakter mooi hokwerk en schitterend om te zien vliegen. Eigenlijk is een Gorguero pas op z’n mooist als hij een jaar of vijf is, te snel met dit ras kweken is dan ook niet verstandig omdat je al gauw de verkeerde keuze maakt voor de juiste kweekdieren. Het is ook heel belangrijk om de jongen dieren heel veel te laten vliegen op jonge leeftijd omdat ze anders op wat oudere leeftijd enorm zullen inboeten aan vliegeigenschappen. Met als gevolg dat je niet meer hebt, als een hele mooie tentoonstellingsduif.
Advies om niet te kruisen
Het advies is om dit ras niet in te kruisen met andere rassen omdat het al snel de verworven vliegeigenschappen kwijtraakt. Zelfs binnen hetzelfde ras maar dan uit verschillende stammen. Het is natuurlijk een redelijk jong ontwikkeld ras waardoor de specifieke vliegkenmerken nog maar een klein aantal generaties zijn vastgelegd door lijnenteelt. Het beste is ook om hiermee door te gaan. Even op een rijtje waar je rekening mee moet houden:
- als jong dier heel veel laten vliegen
- niet kweken met jonge dieren laat ze eerst hun volledig potentieel ontwikkelen
- ga alleen door met je beste dieren en pas lijnenteelt toe. Zet minimaal twee lijnen op in dezelfde stam zodat je na enige generaties een outcross kan maken in dezelfde stam. Zo voorkom je door nieuw bloed in te kruisen dat de verworven eigenschappen verloren kunnen gaan.
Makkelijke duif om te houden
Een Gorguero is makkelijk om te houden. Zo kunnen ze zonder al te veel problemen in groepsverband worden gehouden. Apart ophokken is niet nodig alhoewel voor de liefhebers die met hun dieren duiven willen vangen, ophokken wel nodig is. Kweken doen ze als de beste en kunnen met gemak meerdere nesten per jaar zelf grootbrengen.
De Gorguero zal in Spanje denkelijk nog bestaan,maar het ras/het oorspronkelijke zal zeer beperkt zijn.Trouwens ik bevind mij op zeer glad ijs want het is een zeer moeilijk thema.Het is bekend dat de dierenarts Jose Antonin het ras heeft trachten te herstellen,volgens zeggen heeft hij dit ras wat er van over was benut voordat het geheel zou verdwijnen.Een zeer mooi streven, en hopelijk is hem dat gelukt.Hij is ook regelmatig aanwezig als keurmeester bij de SIS,aan de nodige kennis zal het hem niet ontbreken.Jose Antonin heb ik ontmoet op de clubdag samen met Juan het gesprek was mij volkomen onduidelijk,spreek geen spaans.
De Buchon Jiennense is mede voort gekomen uit de Gorguero en vele jaren dus wat tijdsbestek kan men zich afvragen hoe zit het dan werkelijk in elkaar.Gezien de geschiedenis van Spanje en dan met name onder het bewind van Franco waren er regels over het houden van diefkroppers,Franco was een groot liefhebber van de Pica en zag de diefkropper het liefst verdwijnen.Dat ging onder dwang,liefhebbers mochten hun diefkroppres behouden uitsluitend voor de show/tentoonstelling.Door deze maatregel zijn vele rassen ten gronde gegaan of datgene wat overbleef was zeer beperkt.Zou dat de Gorgueoro ook zijn overkomen,ondenkbaar is het niet.
Verleden jaar zomer had ik hier een aantal duiven van Juan ter verzorging,waaronder een witte Gorguero doffer,zeer mooi.
Een tijdje later vertelde Juan mij dat de Gorguero waarschijnlijk een Valenciano Antgua is.Hoe kan dat dan Juan,zijn antwoord was;als je naar de kleur van de poten kijkt heeft een Valenciano vaak een blauwzweem en dat bleek de Gorguero te hebben.
Dus wat is echt,,,echt zeer moeilijk toch.
Groeten,
Eric
Nuevo / Antiguo , de zin of onzin van het willen terugfokken van een verdwenen “ras” . lukt dit eigenlijk wel ? ja , wat uiterlijk betreft kan je een schilderij best benaderen , in de duivenwereld niets bijzonders wat wel bijzonder is (zou zijn) en ik denk bijna onmogelijk het echte oude karakter en de daarbij horende eigenschappen terug fokken . dit is namelijk in al die jaren door selectie / vooruitgang verandert gelijk het uiterlijk in al die jaren verandert is . eigenlijk creëer je een oud ras met een modern karakter , het karakter van nu . er zijn bij veel rassen pogingen gedaan tot het terugfokken van wat vroeger was helaas met weinig resultaat . kunnen we ons niet beter richten op de kropper van de toekomst , de moderne kropper die voldoet aan de eisen die we er nu aan (gaan) stellen . ik vind het allemaal geweldig mooi hoor alleen heb grote vraagtekens bij de vermeende authenticiteit van al die “rasjes” . neem 1 type als voorbeeld dan heb je er zeker 5 afgeleide van , van toen tot nu , ieder weer met hun eigen streeknaam , om dat nou allemaal als ras aan te gaan merken gaat mij persoonlijk te ver . zelfs in Spanje staan de liefhebbers / meningen lijnrecht tegenover elkaar , het is maar net wie je spreekt (of schrijft) . ik weet 1 ding wel zeker alles wat er op dit moment vliegt (of zit mooi te zijn) is ooit ontstaan uit …………. ?
Daar zeg je iets wat me wel aanspreekt. Je richten op de moderne diefkropper. Maar aan welke moderne eisen zou die dan moeten voldoen. Zou je er uberhaupt wel iets uniforms voor kunnen bedenken.
terug kijken is en blijft leuk en ook goed om zo een beeld te krijgen van het ontstaan van een “ras” of gekozen fokrichting maar de omstandigheden veranderen constant , blijf je als liefhebber stilstaan of ga je mee . ik denk dat de kleindieren liefhebberij in het algemeen mee moet wil er nog iets van onze hobby overblijven in de toekomst . de (til)duivensport is in mijn ogen stil blijven staan uitzondering daar gelaten natuurlijk . minder liefhebbers , grotere afstanden etc. dwingt ons ook een ander soort “diefkropper” te gaan houden . als we goed blijven selecteren denk ik dat deze vanzelf kan gaan ontstaan uit het materiaal wat nu voorhanden is . de basis is al gelegd voor ons …………….. blijf vooral openstaan voor nieuwe ideeën en mogelijk experimenten ? maar ook zuinig zijn op het basis materiaal .
door het verschil in inzicht / smaak tussen de liefhebbers onderling , wat vooral ook zo moet blijven , zal er nooit 1 soort ontstaan waardoor dan ook direct de diversiteit gewaarborgd is . zo blijft het ook mogelijk met vitale beesten te blijven kweken in de toekomst . wil je , zo als ik , wel graag vasthouden aan een bepaalde fokrichting is dat ook zeer goed mogelijk mits je altijd maar zeer kritisch blijft . het gaat hier dan ook niet zo zeer om uiterlijk maar meer nog de eigenschappen / het karakter .
Wijze woorden maar is het niet zo dat er eigenlijk al een moderne diefkropper bestaat. Die het mogelijk maakt om overal het spelletje te spelen. Kijk maar naar de Pica. Misschien moet je dan niet kijken naar de Spaanse video clips maar verdiep je maar eens in de spelregels van deze sport op http://www.picasportnederland.nl Als je het spel dan niet speelt met 100 doffers tegelijk maar met slechts een paar deelnemers zoals in Nederland. Zie je dat de Picasport bijna hetzelfde is als de manier waarop je jonge diefkroppers traint met dat voordeel dat je de sport overal kan uitoefenen waar je maar wilt.
ik zie de Pica als een speciaal voor het spelletje , de Suelta , geselecteerd “ras” net als de Veleno dat is . voor mij persoonlijk was / is de Moroncelo op het “randje” wat betreft gedrevenheid , mits goed getraind en wat ouder en rustiger in mijn ogen dan ook nog net geschikt als “diefkropper” , maar lang niet alle Spaanse rassen zijn dan ook voor dit doel gefokt . een goede “diefkropper” zal mijns inziens een makkelijk vliegende , niet te zware duif moeten zijn met een rustig karakter , een echte verleider , lief voor een duif en zo zijn er nog wel wat wensen . wat zien we graag in 1 duif verenigd en kan dat wel ? er zijn en blijven altijd wel wat wensen / verbeter punten .
Wat een onderwerp,feitelijk een vraagstelling teweeg kan brengen , werkelijk zeer goed bij de tijd en door een liefhebber en de beheerder schitterend verwoord.
Door het bekijken van een schilderij komen gevoelens naar boven en heeft in dit geval gevolgen.Zelf ben ik Beeldend Kunstenaar en hetgeen Arie van Ee aankaarte is zeer toepasselijk in zijn betoog over de Gorguero en niet uitsluitend op dit ras.Het is toepasbaar op alle rassen.
Op zoek gaande naar verdwenen rassen trof men schilderijen aan waarop duiven zijn weer gegeven,schilders als Adriaan van Utrecht en Melchior d’Hoendecoeter/17e eeuw zijn daar een goed voorbeeld van.Vele verloren rassen zoals duiven/hoender/runder en hondenrassen heeft men door afbeeldingen kunnen terug fokken en zelfs visueel kunnen verbeteren.Maar het karakter van deze dieren, is dat ook hervonden?Volgens mij is dat de kernvraag zelf denk ik van niet.Het waarom niet ligt in het schrijven van Arie van Ee een voor mij zeer sluitend antwoord,en aansluitend hierop zal het waarschijnlijk puur op uiterlijk zijn terug gebracht.Het oog wil ook wat in alle opzichten toch maar karakter behouden voor bepaalde doelstellingen is uiteindelijk het meest belangrijke. Dus een nieuwe diefkropper in de toekomst,de tijd zal het leren mits er voldoende animo is,zoniet het zal verdwijnen.Jammer,aan de ene kant zeker aan de andere kant kunnen dingen her of op leven,ligt aan de mens.
Mijn complimenten aan die een bijdrage hebben gegeven aangaande dit thema.
Groeten Eric
een ras moet “gedragen” worden , op dit moment zijn er te weinig liefhebbers die echt serieus kweken met een bepaald ras , veel liefhebbers hebben deze ras duiven wel maar kweken er niet gericht mee of puur alleen voor de hobby (niets mis mee !) . dit is helaas wel weer een algemeen verhaal . naar mijn zeer bescheiden mening heb je tenminste 3 goed samenwerkende liefhebbers nodig om een ras in stand / vitaal te kunnen houden of zelfs te verbeteren voor een langere periode . binnen bijvoorbeeld de SIS en zelfs de NBS zie je dit ook terug , bijna ieder ras heeft wel 1 echte fokker en daarnaast enkele liefhebbers die er mee vliegen oid. deze fokker zal zelf heel veel moeite moeten doen om versterking op het hok te halen bij de liefhebbers terughalen heeft weinig zin , vaak van hemzelf afkomstig . stopt zo’n fokker om reden dan zie je dat binnen no time het zorgvuldig opgebouwde te niet is gedaan , de beesten gaan op in het “circuit” en zijn zelden nog te traceren . beter samenwerken helpt het ras vooruit en scheelt ook aanzienlijk in de kosten , denk aan onderling ruilen , samenkweek of importeren van vers bloed indien nodig .
vergeet bij bovenstaande nog het belangrijkste van de hobby ; de goede onderlinge contacten die je er aan overhoud , het telkens weer leren van elkaar , ook / juist van de gemaakte fouten . elkaar om advies kan en durft te vragen , kortom samen een hobby uitoefenen is vele malen leuker als alleen op je eilandje zitten met al je “‘Kampioentjes” . dat er dan af en toe eens iemand misbruik maakt van / wil mee liften op het “succes” neem je dan op de koop toe ?