Ik krijg de laatste tijd nog veel vragen over mijn bijdrage m.b.t. zwart ofwel vulkanisch zout.
Het is geen wondermiddel laat ik dat vooropstellen maar het werkt in elk geval goed voor melkers die hun duiven willen resetten. In het geval van verminderde eetlust bij weduwnaars, verminderde energieke conditie op het hok enzovoort. Maar het resultaat verschilt per hok want het activeert de koolstofeiwitten bij de verschillende afstandgeschiktheid bij duiven.
Het is namelijk het aandeel actieve koolstof (C) in eiwit en deels de korte, middellange en extra lange aminozuurketens, dat weleens een klein duwtje in de rug nodig heeft. Ik zeg hierboven, afstandsgeschiktheid bij een duif. Ik bedoel hiermee, dat een specifiek korte baanduif tot en met een overnachtingsduif, elk een aparte relatie hebben met het element koolstof.
Koolstof, is nu eenmaal de basis van alles wat leeft en bloeit op aarde. En welk eender type sportduif is om de zoveel tijd gebaat bij het regelmatig herstarten van zijn koolstofsoorten in
zijn bloed. En je kunt als melker dit op minimaal twee manieren doen:
– vulkanisch zout geven door het water: een halve theelepel op ca. 2 liter water, vooraf
opgelost in een half kopje kokend heet water.
– zwavel zout maar dan alleen voor de typische dagfond duiven. Op dezelfde basis als
vulkanisch zout. Let op: niet tijdens de opleer en vluchtseizoen, zie hieronder.
Wanneer we kijken naar de overeenkomsten en verschillen tussen beide zouten, komen we uit op de volgende zaken:
– de overeenkomst is dat ze beide elke duif instaat stellen om op een relatief
makkelijke manier aan zijn lichaamseigen aminozuurketens te komen.
– het verschil is dat zwavel in eerste instantie alle aminozuurketens verbindt, maar niet
gedurende vlucht.
Dat lijkt gek, maar als we weten dat zwavel een inactief element is bij voortdurende beweging van een sportduif. Is het op zijn beurt niet nuttig om het tijdens het vluchtseizoen te geven. In tegenstelling tot vulkanisch zout, want dat blijft het hele jaar door de koolstofelement in het bloed activeren.
Ik zeg dit zo expliciet, omdat nogal wat melkers de vergissing begaan om beide zwartzout soorten te verwisselen.
Concept gebruikersschema:
– bij de korte baan t/m midfond duiven is het raadzaam om tijdens de opleer periode
1x per week vulkanisch zout te gebruiken. En tijdens het actieve vluchtseizoen op de
dag van inkorven.
– bij de dagfondduiven, zou ik het zeker niet overdrijven en het gewoon ergens 1x per
twee weken een dag geven. Omdat, niemand exact kan weten of zijn dagfondduiven
in de mand hun rust nemen. Ik zeg dat omdat een specifieke dagfondduif zelf tijdens zijn verblijf in de mand en wedvlucht moet kiezen voor zijn middellange aminozuurketens. En zoiets hangt voornamelijk af van de instelling van een doffer of duivin. Het is een lang en ingewikkeld verhaal maar niet elke dagfondduif is zo ingesteld, dat het automatisch zijn juiste stofwisselinghormonen activeert.
– ZLU duiven zijn noodgedwongen sportduiven die qua instinct heel goed en op tijd
weten dat het schakelen van de kort, middellange en extra lange aminozuurketens in
drieën moet gebeuren: respectievelijk, circa de eerste 300 km – 600 en 900 km. Let
op. Het zijn de extra lange aminozuurketens die in de maagwand collogeen
aanmaken voor de laatste zeg maar 50 – 100 km. Waar naar verluidt de vroegste
prijzen worden verdiend. Juist door hun natuurlijke aanleg om te schakelen is het op
vaste dagen verstrekken van zwart vulkanisch zout niet aan te bevelen.
– Wat betreft de overnachtingsduiven, zou ik menen dat geen zout maar juist een
bittere zoetstof gebruikt moet worden. Bijvoorbeeld, een natuurlijke stof als stevia.
Dit om voornamelijk de lever de kans te geven om zich tijdens de vlucht te ontdoen
van toxische stoffen. 1x per week een volle eetlepel over het voer plakken met het
liefst koud geperste koolzaadolie.